علی‌محمد نمازی - نفاق در لغت به معنای دورویی کردن، دورویی، مکر و ریا می‌باشد و امکان دارد همه افراد مرتکب چنین رفتاری در برابر خدا و دیگران شوند. ریشه و علت بروز چنین خصلتی ترس از، از دست دادن نفع و موقعیت و برعکس کسب منافع و موقعیت ناحق، حسادت به دیگران و رخنه و نفوذ نزد فرد یا حکومت برای کسب محبوبیت کاذب و یا خیانت است.

شرح در ادامه مطلب...

منافق یعنی دورو، کسی که ظاهرش خلاف باطنش باشد. کسی که در باطن، کافر و به زبان اظهار دینداری کند. کسی که اظهار دوستی نماید و در باطن دشمن باشد. بیشترین کاربرد این دو اصطلاح در عرصه نهاد جامعه، برمی‌گردد به قرآن مجید در شرح و توضیح بخشی از دشمنان پیامبر گرامی اسلام. در قرآن از کلمه نفاق و مشتقات آن 35 مرتبه و در 35 آیه نام برده شده و خصوصیاتی از منافقین که عبارت باشد از: ممانعت از گرویدن مردم به خدا، کفر ورزیدن، استهزای دین و مسلمانان، مکر و حیله با خدا و بی‌میلی در نماز، تشویق مردم به کارهای زشت، دروغگویی و سوگند دروغ، نیات باطنی، روش کارشان، نحوه برخورد پیامبر با آنان و عاقبت منافقین، اما درباره سایر رفتار منافقین در آیات بیشتری سخن به میان آمده و یک سوره هم به نام «منافقون» نامگذاری شده است.
منافقین نه‌تنها در باطن خود یار و همراه پیامبر نبوده‌اند بلکه در دل خود، خواهان عدم موفقیت پیامبر و مسلمانان بوده و حتی در خلوت با کفار همراهی و آنان را در عداوت و دشمنی تشویق می‌نمودند. خداوند در قرآن کریم دستور به عدم تبعیت پیامبر از کافرین و منافقین (احزاب آیه یک)، سخت‌گیری بر کار منافقین (تحریم آیه 9) فرموده است. البته راه برگشت آنان (توبه) را نیز بازگذاشته است. (احزاب آیه 24). پس به راحتی نمی‌توان مخالف را معاند نامید. اکنون چگونه می‌توان دوستداران نظام جمهوری اسلامی را که در مبارزات دوران انقلاب اسلامی زجر و زحمت کشیده‌اند و پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایثار و فداکاری نموده و تلاش‌های وافری برای موفقیت نظام و پیشرفت کشور داشته‌اند و هم‌اکنون نیز خواهان سربلندی نظام جمهوری اسلامی، پیشرفت ایران و آسایش مردم هستند، اما به شیوه اداره کشور اشکال و انتقاد دارند و صریح و شفاف نظرات خود را بیان و خواهان اجرای صحیح و کامل قانون اساسی هستند، بعضا منافق و حتی محارب بنامیم؟ از طرف دیگر اولا پیامبر اکرم، دینی مبتنی بر وحی و عاری از هر گونه خطا را معرفی و مردم را دعوت به آن می‌نمود.
ثانیا در نظام‌های حکومتی دموکراتیک و مردم‌سالار از جمله نظام جمهور ی اسلامی که قدرت، دائمی نبوده و باید براساس خواست و اراده مردم چرخشی باشد، منافقین مثل کف روی آب قابل شناسایی‌اند.
زمانی که در اصل ششم قانون اساسی بیان شده اداره امور کشور باید به اتکای آرای عمومی و از طریق انتخابات و یا از راه همه‌پرسی باشد و با گذشت 30 سال از عمر نظام جمهوری اسلامی، مردم شناخت لازم را از افراد، جریانات و تشکل‌ها دارند و مقامات هم مکرر از آگاهی و هوشمندی مردم تعریف کرده و می‌کنند، فرآیندی تدوین گردد تا کاربرد حزبی بر انتخابات حاکم شود. وقتی قدرت موقتی و چرخشی، جریان امور شفاف‌، کار به دست خود مردم بوده، قانون حاکم است و افراد می‌توانند با استفاده از مکانیسم قانونی به حق و حقوق خود دست یابند دیگر دشمنی و نفاق با نظام‌ جایگاهی ندارد. ترویج شعار «مرگ بر. . . » در حالت ثبات نظام به ویژه درباره افراد و نیروهای داخلی نه تنها دلیل بر ضعف افراد است بلکه زمینه رشد حرکت‌های افراطی را فراهم می‌کند.
تا کی می‌خواهیم منتقدین و مخالفین خودرا دشمن و منافق معرفی نماییم؟ به عبارت دیگر تا کی می‌خواهیم این وضع را ادامه دهیم؟ بیاییم با نصب‌العین قرار دادن فرمان 8 ماده‌ای و وصیت‌نامه سیاسی - الهی امام خمینی (ره) و بیانات مقام معظم رهبری و قانون اساسی اشکالات موجود در اداره کشور را اصلاح و نقاط ضعف را به نقاط قوت تبدیل نماییم. بیاییم شعار «تبدیل معاند به مخالف و مخالف به موافق را» سرلوحه کار قرار دهیم و از این طریق به سمت دموکراسی واقعی‌تر، به سمت بالندگی بیشتر نظام جمهوری اسلامی، وحدت، هماهنگی و همدلی اوایل پیروزی انقلاب اسلامی حرکت کنیم.
منبع : www.erademardom.com